listopad, 2015

Wiele osób zwraca się do nas z prośbą o możliwość wykupienia, jako prezentu, vouchera na bike fitting.
Nie daliśmy się długo „prosić” i przygotowaliśmy kupon. Wszystkich zainteresowanych prosimy o kontakt ze sklepem: wertykal.com

Wspominaliśmy już w jednym z poprzednich wpisów, że jesteśmy jesteśmy jedynym w Polsce studiem bike fittingu, które regularnie uczestniczy w kursach i corocznej certyfikacji. Dzisiaj jednak otrzymaliśmy w końcu POTWIERDZENIE na papierze!

Wspominaliśmy w jednym z wpisów o poprawionych przystawkach i kierownicy 3T Vola Pro. Przystawki montujemy przede wszystkim w rowerach szosowych  przystosowywanych do jazdy czasowej, zamiast najlepszej do tej pory „lemondki” Profile Design.
Na zdjęciach widać, na czym polegały poprawki, wprowadzone ( z myślą o triathlonistach -amatorach) do wcześniejszego modelu.

Dzięki elementowi stężającemu  i bocznym adapterom, można uzyskać bardzo szeroki rozstaw podłokietników, nawet w przypadku kierownic, które mają krótki fragment umożliwiający  mocowania przystawek.

 

ISCO 2015
INTERNATIONAL SYMPOSIUM ON CYCLING OPTIMIZATION, Munster 9.11-10.11.2015
CZĘŚĆ 2 – warsztaty

W trakcie Międzynarodowego Sympozjum dotyczącego optymalizacji w kolarstwie, ISCO Munster 2015, odbyły się nie tylko (opisane niedawno) wykłady, ale również warsztaty.
Uczestnicy, podzieleni na małe grupy, mogli przez dwa pracować z zaproszonymi specjalistami.
– Andy Froncioni, Sebastian Weber :
Aerodynamika i stabilność w pozycji czasowej
– Team Gebiomized: Punkty styku kolarza z rowerem: stopa/pedał
– Team Gebiomized: Punkty styku kolarza z rowerem: siodło
– Team Gebiomized: Specyfika wkładek do butów kolarskich
– Lotre Klaus: Specyfika kolarstwa kobiecego
– Paraic McGlynn : Badania antropometryczne, a dopasowanie roweru
– Curtis Cramblett: Zakresy ruchowe, a bike fitting

ISCO 2015
INTERNATIONAL SYMPOSIUM ON CYCLING OPTIMIZATION
CZĘŚĆ 1 – WYKŁADY
Już po raz drugi (pierwsze Sympozjum odbyło się w 2013 r.) uczestniczyliśmy w Międzynarodowym Sympozjum dotyczącym optymalizacji w kolarstwie, zorganizowanym przez firmę Gebiomized w Munster, w Niemczech.

Tak, jak dwa lata temu, organizatorzy z wielkim zaangażowaniem i wyobraźnią przygotowali znakomitą imprezę. Zaprosili na nią, w charakterze wykładowców i prowadzących warsztaty, znakomitych specjalistów z wielu dziedzin związanych z kolarstwem i bike fittingiem.
Słuchaczami wykładów było ponad 100 osób z 25 krajów, w tym z Australii i Japonii.

Dwa bardzo pracowite dni były wypełnione wykładami i warsztatami, a na zakończenie pierwszego dnia zajęć uczestnicy zostali zaproszeni na uroczystą kolację. Ponieważ wszyscy, którzy przyjechali do Munster są pasjonatami kolarstwa, a znaczna część osób znała się już z innych spotkań ( I Sympozjum ISCO, seminaria Retul’a, Targi Eurobike …), rozmowy przy winie i piwie trwały do późnej nocy.

Ze względu na bardzo obszerny program Sympozjum, w tej części przedstawię informacje dotyczące jedynie wykładów. W kolejnej będą szczegóły związane z warsztatami.
Pierwszy dzień wykładów rozpoczął PHIL CAVEL , jeden z twórców europejskiego bike fittingu i założycieli pierwszego w Europie studia „Cyclefit UK” i prowadzący Cyclefit Symposium w Londynie.
W swojej prezentacji wyraził przekonanie, że bike fitting nie powinien zmierzać wyłącznie w kierunku doskonalenia technik pomiaru, ale przede wszystkim opierać się na wiedzy i empatii specjalistów.

Bardzo interesujące materiały pokazał kolejny z zaproszonych gości: ANDY FRONCIONI. Jest Kanadyjczykiem , pracuje w Instytucie Lotnictwa i Budowy Maszyn i Alphamantis Technologies w Montrealu. Alphamantis jest liderem w dziedzinie aerodynamiki w kolarstwie i ma 12 centrów testowych na całym świecie. Współpracuje z drużynami: Cofidis, Team SKY, Francaise des Jeux, BORA- Argon 18 i wieloma fedaracjami kolarskimi. Firma obsługiwała technicznie bicie rekordów w jeździe godzinnej Jensa Voigta, Thomasa Dekkera i Sarah Storey. Andy Froncioni jest konsultantem dla Cycling Canada, USA Cycling, Cycling Australia i Francuskiej Federacji Kolarskiej .

DENNIS SANDIG – jego artykuły są publikowane we wszystkich niemieckich magazynach poświęconych kolarstwu. Doświadczenie trenerskie łączy z wiedzą na temat analizy ruchu, jest założycielem IQ Athletik GmbH i platformy treningowej atleta.de.
Tematem wykładu na ISCO 2015 były kryteria oceny ruchu w bike fittingu.

PARAIC MCGLYNN prezentował swoją wiedzę na ISCO po raz drugi (2013 i 2015). Jest Irlandczykiem z pochodzenia ale pracuje w USA. Ma za sobą zawodniczą karierę kolarską, a od lat dziewięćdziesiątych XX wieku współpracuje z elitą kolarską w Europie i w Stanach Zjednoczonych.
Zanim założył własną firmę Cyclologic, pracował w FASTER, pierwszym tunelu aerodynamicznym zbudowanym specjalnie dla kolarzy. Paraic jest w USA trenerem systemu bike fittingu Trek’a i pracuje jako fitter i doradca dla Trek Factory Racing.

Zupełnym zaskoczeniem był wykład holenderki, AIMEE ALBERS, konstruktorki siodeł… dla koni.
Okazuje się, że problematyka dotycząca bike fittingu w kolarstwie i współpraca człowiek-koń mają ze sobą wiele wspólnego. Źle dobrane siodło może stać się przyczyną braku komfortu i kontuzji zarówno jeźdźca, jak i konia.
Holistyczne podejście do projektowania siodeł ma to samo źródło i cel, co współczesny bike fitting.

 

Dr. MARK TIMMERMAN, lekarz rodzinny i sportowy, skupił się na omówieniu urazów w kolarstwie, zapobieganiu kontuzjom i ograniczaniu ich uciążliwości.
Dr. Timmerman jest doradcą medycznym dla Trek Bicycle Corporation, bierze udział w projektowaniu siodeł, rękawiczek i butów. Uczestniczył również w przygotowaniu systemu bike fittingu Trek Precision Fit Program, opracowując takie aspekty optymalizacji pozycji , jak anatomia, biomechanika i zapobieganie kontuzjom. Jak sportowiec ukończył 10 maratonów, 4 zawody triathlonowe na pełnym dystansie IM i długodystansowe wyścigi kolarskie.
Bardzo interesujące materiały, obalające wiele mitów kolarskich, przedstawił młody niemiecki naukowiec SEBASTIAN WEBER. Mimo młodego wieku ma ogromne doświadczenie: od 2002 roku pracuje jako trener z profesjonalnymi kolarzami i triathlonistami. Wspierał swoją wiedzą nie tylko drużyny: HTC Highroad, Katusha, Cannondale-Garmin ale również pojedynczych sportowców: Tony Martina w jeździe na czas i Andre Greipel na etapach sprinterskich.
Pracując w German Sport University opracował metodę STAPS, a następnie utworzył STAPS Institute, zajmujący się problematyką metabolizmu , analizą wysiłkową i aerodynamiką w kolarstwie i triathlonie.

Dr. BORUT FONDA ze Słowenii przedstawił swoje, nieco kontrowersyjne spojrzenie na bike fitting. Dr. Fonda jest naukowcem specjalizującym się w treningu sportowym; tytuł doktora uzyskał z Kinezjologii na Uniwersytecie w Birmingham. Po doktoracie rozpoczął współpracę z profesjonalnymi kolarzami, dzieląc się wiedzą na temat treningu, regeneracji i biomechaniki.
Niektóre z jego badań wykonywanych na Uniwersytecie w Birmingham i Primorsku stały punktem odniesienia dla tysięcy bike fitterów na całym świecie. Jest laureatem wielu nagród i ponad 50 publikacji naukowych. W swoim wykładzie Borut Fonda przedstawił pogląd, że jednym z najważniejszych kryteriów optymalizacji pozycji na rowerze jest uzyskiwana efektywność.

Drugi dzień prezentacji zakończył jeden z organizatorów Sympozjum , dr. JORG NATRUP.
Wraz z młodymi współpracownikami przedstawił grupę zagadnień, którymi zajmuje się firma Gebiomized. W pracach badawczych rozpoczętych w 2001 roku naukowcy , fizjoterapeuci, ortopedzi, lekarze, inżynierowie analizowali punkty styku kolarza z rowerem (siodło, kierownica, pedały). Rozpatrywali optymalizację pozycji pod kątem różnej geometrii ram rowerowych, opracowywali wkładki do butów, wkładki do spodenek kolarskich, rękawiczki.

Na zaproszenie organizatora, firmy ENDUSPORT, mieliśmy przyjemność wziąć udział w Konferencji  Triathlonu. Spotkanie, będące podsumowaniem cyklu imprez Enea Tri Tour, odbyło się 7 listopada w poznańskim hotelu Andersia.

Uczestnicy konferencji mogli wysłuchać ciekawych prezentacji, między innymi Bogumiła Głuszkowskiego, a naszym udziałem był mini-wykład dotyczący pozycji czasowej w triathlonie.

 

Dwojgu słuchaczy wręczyliśmy  bezpłatne vouchery na bikefitting.

Jak widać na zdjęciach „prezenter” wystąpił w różowej koszulce z logo Niemaniemogę , Wertykal.com  i Mam Świetną Pozycję.

Konferencja była znakomitym pretekstem do przyjazdu do Poznania –  wypełniliśmy równocześnie cześć wakacyjnych zobowiązań „fittingowych”. Gościny udzielił nam znakomity kolarz Tomek Schmidt, tak więc w piątek i w sobotnie przedpołudnie ustawialiśmy pozycję w jego sklepie/serwisie mieszczącym się w Cityzenie.

 

Wczorajszy  poniedziałek  był GORĄCY. Przygotowaliśmy i ustawialiśmy pozycję na dwu rowerach : Argon 18 modele E112 i E118 i dodatkowo  robiliśmy fitting na Felt B16. Pracy było sporo, ale wszystkie trzy fittingi skłoniły mnie do przygotowania poniższego tekstu.  W tekście odnoszę się tylko do E118, ale o pozostałych rowerach i ustawieniach napiszę wkrótce.

Od kilku lat obserwujemy ogromne i stale rosnące zainteresowanie kolarstwem szosowym i triathlonem. Przekłada się ono na dużą sprzedaż rowerów szosowych i czasowych. Na drogach widać wielu kolarzy, sklepy pokazują najnowsze kolekcje. Tak dobra koniunktura przyczynia się oczywiście do walki o klienta: obniżek cen ale również do udoskonalania ram, kół i komponentów rowerowych.

W rowerach szosowych pojawiła się, zapoczątkowana przez Cervelo (model S5), linia aerodynamicznych rowerów szosowych. Producenci przygotowują nowe modele ram przystosowanych do montażu kół z tarczami i hamulców hydraulicznych. Coraz więcej rowerów jest wyposażanych w elektroniczne przerzutki.

Prawdziwa rewolucja dotyczy jednak rowerów czasowych, a w zasadzie triathlonowych. Ponieważ ramy dla „długodystansowych” triathlonistów nie podlegają żadnym restrykcjom, firmy przygotowują prawdziwe „statki kosmiczne”. Celem jest  zaprojektowanie coraz bardziej aerodynamicznych rowerów, a to co rzuca się w oczy, to INTEGRACJA. Rowery mają zintegrowane z ramą kierownice, hamulce, systemy nawadniania, pojemniki na jedzenie i drobne akcesoria. Całość jest sprawdzana w tunelach aerodynamicznych i udoskonalana.

Z naszego punktu widzenia, a więc sklepu, studia fittingu i serwisu, coraz bardziej skomplikowane technicznie rowery z jednej strony utrudniają pracę i wymagają ciągłego kształcenia, ale z drugiej strony (ponieważ wiele osób nie jest w stanie samodzielnie serwisować sprzętu), zyskujemy nowych klientów.

Bardzo ciekawe jest również to, jak szybko niektórzy producenci dostrzegli zmieniający się rynek triathlonowy. Głównymi nabywcami rowerów Tri są amatorzy, w wieku 35+, zazwyczaj wracający do uprawiania sportu po kilkuletniej przerwie (praca, rodzina). Część od wielu lat nie rozciągała się, ma osłabiony gorset mięśniowy, nigdy nawet nie zbliżyła się do roweru czasowego.

Takie osoby potrzebują sprzętu, na którym będą mogły jechać wiele godzin w stabilnej i wygodnej pozycji.

Zmieniły się same ramy: są krótsze i wyższe, ale najwięcej ulepszeń dotyczy kierownic. Elementem, który ułatwił dopasowanie roweru dla mniej gibkich użytkowników, są podkładki pod podłokietniki. Jest to zazwyczaj zestaw elementów, które można ze sobą łączyć, aby uzyskać potrzebną wysokość podparcia ramion.

Pierwszą kierownicą, która dawała takie możliwości była Aura Pro firmy 3T (maksymalnie 60 mm). Dołączyły do niej w tym roku (po poprawkach) Vola Pro i Team . Wkrótce do swoich kierownic i przystawek czasowych podobne podkładki zaproponował Profile Design (maksymalna wysokość 70 mm). Rekordzistą okazał się jednak Argon 18, który w zintegrowanej kierownicy w modelu E118 umożliwia podniesienie padów o 120 mm! Oczywiście całość jest, dzięki specjalnemu stężeniu, bardzo sztywna.

Obecnie bike fitting i składanie roweru zajmują bardzo wiele czasu, a otoczenie przypomina w czasie dopasowania plac bitwy, ale rezultaty są znakomite.

Nareszcie nie musimy wybierać większych ram, żeby uzyskać odpowiednio wysoką i wygodną pozycję.

Przykładem są poniższe zdjęcia. Obydwa rowery to E118, w rozmiarze M. Marcin powinien jeździć na S, ale ponieważ jego rower miał kierownicę starszego typu (po założeniu podkładek traciła sztywność), zdecydowaliśmy się na większą ramę i mniej podkładek. Pozycja, bez względu na to, czy to S, czy M, byłaby identyczna.

Bartka, który jest wyższy od Marcina o 7 cm i mógłby jeździć na L, ustawiliśmy również na M. Rama miała już najnowszą, poprawioną kierownicę i nawet po założeniu 70 mm podkładek nie straciła sztywności, a Bartek nie odczuwał dyskomfortu. W czasie ustawianie mogliśmy regulować długość mostka (dwa ustawienia), przesunięcie podłokietników (maksymalnie do przodu) i ich kąt nachylenia (+/-10 stopni) oraz wysunięcie rurek (można je dodatkowo przycinać).

Rower został złożony na grupie elektronicznej Shimano Dura Ace Di2, a pozycję ustawiono na siodle anatomicznym ISM PR 2,0.

Ponieważ Zawodnik kupował rower bez kół, do tylnego widelca założyliśmy CHAIN KEEPER firmy Morgan Blue. Służy on przede wszystkim mechanikom do mycia rowerów, ale znakomicie sprawdza się w podróży, gdy trzeba zdjąć tylne koło. Na plastikowej rolce można napiąć łańcuch i zabezpieczyć w ten sposób tylny widelec przed porysowaniem lub obiciem.

Zawodnik, który dzielnie współpracował przy ustawianiu pozycji przez ponad 3 godziny  i poświęcił tyle samo na dojazd (a potem powrót do domu), zapracował na certyfikat „Mam Świetną Pozycję”.